Nie została ustalona data początkowa, od której szkoła w Jasieńcu rozpoczęła swą działalność, ale jak wynika ze wspomnień najstarszych mieszkańców oraz wzmianek w zachowanych dokumentach, istniała ona już w II połowie XIX wieku. Jej istnienie potwierdza też informacja zawarta w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, T. III, s. 474, z 1882 r.

Pierwszy budynek szkolny był drewniany. Jedna jego połowa stanowiła pomieszczenie na izbę szkolną, drugą część przeznaczono zaś na mieszkanie dla nauczyciela. Ta pierwsza szkoła znajdowała się na placu obok kaplicy w Jasieńcu Dolnym.

Podczas I wojny światowej szkoła spłonęła, więc po zakończeniu działań wojennych lekcje odbywały się w izbach wynajętych u miejscowych gospodarzy: najpierw u Andrzeja Czarneckiego na Dworskim Polu (1917-1919), potem, w latach dwudziestych, u Józefa Jaskrosa i Stanisława Skiby. Pierwszym kierownikiem szkoły w wolnej Polsce (w latach 1916-1920) był Stanisław Adamski.

Następnie kierownikiem szkoły był Władysław Tuzimek, który obowiązki te przejął 1 września 1936 r. i zaraz rozpoczął starania o pozwolenie na wzniesienie nowego budynku. W czerwcu 1938 r. na plac szkolny obok zagrody Jaśkiewiczów w Jasieńcu Górnym zwieziono kamień, ale wojna uniemożliwiła budowę.

W połowie stycznia 1945 roku nadeszło wyzwolenie, a już w czerwcu powróciła sprawa budowy szkoły. Ówczesny wojewoda kielecki – Eugeniusz Iwańczyk – Wiślicz oznajmił, że z jego inicjatywy władze wojewódzkie wybudują szkołę. Wybrano społeczny komitet budowy, którego przewodniczącym został kierownik Władysław Tuzimek. Ustalono także, że budynek stanie na placu wykupionym od Piotra Łęckiego.

1 stycznia 1948 r. szkoła została przeniesiona do nowego budynku na drugie piętro. Otrzymała do dyspozycji cztery sale i kancelarię. Piątą salę przeznaczono na przedszkole i bibliotekę wiejską, którą prowadziła N. Drab.

1 lutego 1948 r. kierownik szkoły Władysław Tuzimek objął dział pedagogiczny w Szkole Przysposobienia Przemysłowego w Jasieńcu Iłżeckim ( Informacja ta została zamieszczona w ostatnim dokonanym przez niego zapisie kronikarskim). Wraz z odejściem W. Tuzimka urwały się zapisy w kronice szkoły. Do jej prowadzenia powrócono dopiero w roku 1964, kiedy obowiązki kierownika przejął Stanisław Kosior.

Natomiast od 1 lutego 1948 r. do września 1950 r. funkcję kierownika szkoły pełniła Zofia Sadlik.

30 października 1966 roku został odsłonięty pomnik ku czci żołnierzy Wojska Polskiego, partyzantów i członków ruchu oporu, którzy w latach 1939 – 1945 walczyli z okupantem, a szkoła otrzymała imię II Brygady AL „Świt”.

W październiku 1969 r. rozpoczęto budowę domu nauczyciela. Jej zakończenie i komisyjny odbiór miał miejsce 13 sierpnia 1971 r. Cztery trzypokojowe mieszkania otrzymali kier. Stanisław Kosior i nauczycielki p. Eleonora Grzyb, p. Zofia Mazur oraz p. Zofia Zagajna.

W maju 1972 r. mieszkanie przeznaczone dla woźnego przerobiono na kuchnię i uruchomiono stołówkę szkolną, która funkcjonuje do dziś.

We wrześniu 1973 r. odbyło się pierwsze uroczyste ślubowanie klas pierwszych, a 5 czerwca 1975r. – pierwsze przyrzeczenie absolwentów. 1 IX 1976 r. utworzono klasę „0”.